‘หล่อนคิดว่าฉันเป็นใคร ไอ้โง่! หรือ ไอ้งั่ง! หา! นังแพศยา

ต่อให้หล่อนท้องกับฉันจริง ฉันก็ไม่ยอมรับเด็กเป็นลูก...

จำใส่กะลาหัวของหล่อนไว้!’

ความผิดพลาดในวันนั้น ทำให้ ‘เพียงธาร’ ด้อยค่า ไร้ราคาในสายตาเขา

ไม่เพียงแต่เขาจะไม่ยอมรับลูกที่เป็นเลือดเนื้อเชื้อไข

แต่เธอยังถูกเขาตราหน้าและด่าว่าเสียๆ หายๆ

เธอตัดสินใจออกไปจากชีวิตของเขาพร้อมกับลูก...ที่เขาไม่ต้องการ

โดยไม่รู้เลยว่าวันหนึ่งเขาจะกลับเข้ามาในชีวิตเธออีกครั้ง

เพื่อตอกย้ำว่า ผู้หญิงอย่างเธอก็คงเป็นได้แค่ภรรยาที่ไร้เงา

ไม่มีวันที่คนอย่างเขาจะเห็นคุณค่า!