วิญญาณแค้นผู้ถูกเกี้ยวพา เล่ม 1

จ้าวเยว่ชิง คือวิญญาณแค้น

ส่วนเขาคือเทพสวรรค์ที่นางทำข้อตกลงด้วย

"ขอให้ท่านไปเกิดพร้อมกับข้า และท่านต้องตามเกี้ยวข้าด้วย!"

"สามหาว! เหตุใดข้าจึงต้องตามเกี้ยวหญิงอัปลักษณ์เช่นเจ้าด้วย"

"ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว" เพราะงมงายในประโยคนี้มิใช่หรือ

"จ้าวเยว่ชิง" ที่ได้โอกาสมีชีวิตใหม่ถึงสามครั้ง จึงได้ใช้สองชีวิตแรก

กลายเป็นบันไดให้ "เขา" และ "นาง" เหยียบย่ำไปสู่อำนาจ

จนสูญเสียทั้งครอบครัว สูญเสียลูก สูญเสียชีวิต!

ครากลับมายังปรภพ

นางมองเทพสวรรค์รูปงามที่ลงมาล้อเล่นกับชีวิตของมนุษย์

เทพผู้นั้นโบกพัด พร้อมกล่าวเสียงนุ่มนวล

"ธูปสามดอกแด่สามชีวิต ส้มสามผลแด่พรสามประการ...

ได้! จ้าวเยว่ชิง หากนี่คือสิ่งที่เจ้าปรารถนา ข้าย่อมมอบให้

ว่าแต่พรสุดท้าย เจ้าอยากขออันใด..."

จ้าวเยว่ชิงยกมือขึ้นปาดน้ำตา "ขอให้ท่านไปเกิดพร้อมกับข้า"

แปะ...เสียงพัดของเทพหนุ่มร่วงลงพื้น

จ้าวเยว่ชิงชี้อีกฝ่าย "และท่านต้องตามเกี้ยวข้าด้วย!"

ชีวิตที่สามนางจะใช้ให้คุ้มค่า ดังนั้นปรัชญาที่กล่าวมาในตอนต้น

สมควรถูกสุนัขกิน!

วิญญาณแค้นผู้ถูกเกี้ยวพา เล่ม 2

เหยียนเฟยหลง เป็นเทพสวรรค์อยู่ดีๆ

กลับถูกวิญญาณแค้นของจ้าวเยว่ชิง ขอให้ตามไปเกิดเพื่อเกี้ยวนาง

เอาเถอะ! เห็นแก่ที่นางเคยจุดธูปบูชาจนร่างของเขาเปล่งไปด้วยรัศมี

ย่อมสมควรให้โอกาสนาง

ท้องถนนนั้นโล่งตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้ "จ้าวเยว่ชิง" รู้สึกผิดปกติในตอนนั้น

คนผู้หนึ่งกลับควบม้ามาอย่างรวดเร็วพร้อมคว้าร่างของนางเอาไว้ในวงแขน

พอสบดวงตาของเด็กหนุ่ม นางก็ถึงกับนิ่งค้าง

ม้าหยุดลงกะทันหัน ต่อหน้าชาวบ้านนับสิบที่หันมามองด้วยความตกใจ

"เหยียนเฟยหลง" ก้มหน้าลงมาประทับจูบจ้าวเยว่ชิงโดยไม่สนใจสายตาใคร

ยามเขาถอนริมฝีปากออกมา แย้มรอยยิ้มอย่างงดงามให้นาง

“ชิงชิง ข้ากลับมาแล้ว”

จ้าวเยว่ชิงสะท้านไปทั้งตัว ผวากอดเขาเอาไว้แน่น

ดวงตาของเหยียนเฟยหลงอ่อนโยนลง ลูบหลังของนางอย่างปลอบประโลม

“ขอโทษที่ให้รอนาน จากนี้ไป เจ้าไม่ต้องต่อสู้เพียงลำพังอีกแล้ว”