ลูกไม้ลวงรัก

แปดปีที่แล้ว ‘พสิกา’ แบกหัวใจบอบช้ำกลับมาหลบเลียแผลใจ หวังว่าอยู่ไกลกันคนละซีกโลกจะทำให้เธอลืมเลือนรักครั้งแรกได้ในสักวัน หากคิดไม่ถึงเลยว่าจะมีตัวแทนของเขาติดท้องมาด้วย ตอกย้ำความทรงจำให้หวนคิดถึงคืนอันหวานชื่น และความชั่วร้ายจากเจ้าของความรักครั้งแรกอยู่ร่ำไป

‘วิสกี้’ และ ‘วอดก้า’ เป็นของล้ำค่าที่เธอเลี้ยงดูอุ้มชูมาด้วยความรัก ลูกชายฝาแฝดที่ร้ายเดียงสา รักและหวงแหนผู้เป็นแม่จนไม่มีใครกล้าเสนอหน้ามาเป็นพ่อเลี้ยง

...ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน พสิกาก็คือผู้หญิงที่ต่อลมหายใจให้เขาใช้ชีวิตอยู่บนเส้นทางอันมืดมนต่อไปได้เสมอ การพบกันโดยบังเอิญครั้งนี้ ชื่อที่เธอเรียกขานเด็กแฝดกระตุ้นเร้าสัญชาตญาณความเป็นพ่อ ไม่ต้องตรวจดีเอ็นเอให้ยุ่งยาก ‘เดล เดลาแวร์’ ก็รู้ว่า...

ไอ้เด็กร้ายกาจที่สุมหัวแกล้งเขา คือลูกในไส้ที่พลัดพรากกันมาหลายปี!

แทนที่จะช่วยพ่อบังเกิดเกล้ากล่อมแม่ให้กลับมาคืนดีกัน ลูกแฝดกลับกีดกัน แกล้งเขาสารพัด หนำซ้ำยังยัดเยียดฐานะให้เขาเป็นได้แค่ ‘กิ๊ก’ ส่วนแม่ของลูกที่ร้ายกาจพอกันก็ตีกรอบให้เป็นเพียง ‘ผัวลับ’

"กลับมานอนเดี๋ยวนี้ ปฏิบัติตัวกับพ่อของลูกให้สุภาพหน่อย ผมไม่ใช่คู่ขาที่คุณนึกหื่นก็มาหา พอหนำใจแล้วก็สะบัดก้นหนี" เดลบอกอย่างไม่สบอารมณ์ ลืมไปว่าชีวิตรักอยู่ในช่วงบัดซบสิ้นดี เลยตวาดดุแม่ของลูกเสียงดัง

พสิกาตีหน้าซื่อถามด้วยน้ำเสียงที่หวานกว่ารอยยิ้ม “ไม่ชอบที่ได้เป็นคู่ขาของฉันเหรอคะ"

"ไม่เอาน่าเพียซ ผมเป็นพ่อของลูก เป็นสามีของคุณ กลับมานี่มา เด็กดี”

เธอเคยเด็กและเคยดี แต่มันไม่เหมาะกับผู้ชายอย่างเขาเลย...พสิกาคิด พลางดีดนิ้วราวกับคิดได้ว่าระหว่างกันมันต้องมีคำนิยายความสัมพันธ์ที่ดีกว่าคู่ขา

"ถ้าไม่ชอบเป็นคู่ขา ก็เป็นผัวลับของฉันไปก่อนนะคะ"